2.ตามทฤษฎี เขามีความทุกข์ และพยายามช่วยเหลือตนเองอยู่ อีกทั้งเขากำลังรอว่าเมื่อไรจะมีคนช่วยเขา อย่าหลงเชื่อภาพที่เห็นหรือวาจาที่เขาพูดว่าเขาโอเค ตามทฤษฎีเขารู้ว่าเขาไม่โอเค

3.คุณแม่คุณพ่อ อาจจะเป็นเพียง 2 คนในโลกที่ช่วยเขาได้ ไม่ใช่จิตแพทย์ ไม่ใช่สถานพินิจฯ และไม่ควรจะใช่ตำรวจ ครูบางคนที่ใจถึงและถึงลูกถึงคนกับเด็กเหล่านี้ช่วยได้ แต่เราไม่รู้ว่าเขาจะได้พบครูคนนี้เมื่อไร

4.ที่เราทำได้คือ นิ่ง นิ่งจริงๆ ถ้าเราไม่นิ่งเขาจะ "มองไม่เห็น" เรา ดังนั้นกรุณานิ่งให้ได้ ไม่ดุด่า ไม่สั่งสอน ไม่ขู่ ไม่ประชด ไม่ต่อปากต่อคำ ถึงขั้นนี้แล้วแม้แต่จะแนะนำอะไรก็คงไม่ได้เช่นกัน เงียบไว้

5.เมื่อเราเงียบ ปฏิกิริยาทั่วไปคือเขาจะร้ายกาจหนักกว่าเดิมเพื่อให้เราเบรคแตกให้จงได้ ดังนั้นสองคนกอดกันให้ดี ทนให้ได้ เราต้องผ่านการทดสอบนี้ของเขา เขามิได้เจตนายั่วเราจริงๆ เป็นปฏิกิริยาทั่วไปของมนุษย์ (เด็กเล็กก็ทำ กรี๊ดดดดดหนักกว่าเดิม)

6.ทำบ้านให้น่าอยู่ น่าอยู่จริงๆ สะอาด เรียบง่าย สวยงาม สงบร่มเย็น อาหารเต็มช่องฟรี๊ซ ที่นอนหมอนแอร์รอลูกเสมอ เมื่อไรก็ได้

7.มีเทคนิคหนึ่ง ลองดูได้ ไปค้นอัลบั้มครั้งเขาเป็นเด็กเล็กมานั่งดูด้วยกัน ร้องไห้ให้พอ จับมือกันไว้ และตั้งใจมั่นที่จะทำข้อ 1-6 อย่างมั่นคง และไม่ย่อท้อจนกว่าเขาจะกลับมา

มีอีก2ข้อ ถ้ามีโอกาส คือชวนเขาทำงานอาสาสมัคร อันนี้เพื่อให้เขา "มองเห็น" คุณค่าของชีวิตของตัวเอง และของเพื่อนมนุษย์ และถ้าเขายอม การพบจิตแพทย์วัยรุ่นและยาที่ดีก็ช่วยได้ ไม่มากก็น้อย

ขอบคุณข้อมูล  :  นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์